Kings Canyon, Uluru en Margaret River - Reisverslag uit Bunbury, Australië van Erik Best - WaarBenJij.nu Kings Canyon, Uluru en Margaret River - Reisverslag uit Bunbury, Australië van Erik Best - WaarBenJij.nu

Kings Canyon, Uluru en Margaret River

Door: Erik de Best

Blijf op de hoogte en volg Erik

26 November 2014 | Australië, Bunbury

Na een korte stop gehad te hebben in Alice Springs waar we boodschappen hebben gedaan zijn we naar een rest area gereden waar we hebben overnacht. De dag erna zijn we naar Kings Canyon gereden. De rit erheen deed mij denken aan een etappe van Rally Dakar met wilde paarden en kamelen op de weg en na een tijdje hield het asfalt ermee op en was het alleen nog maar zand.
Op veel stukken van de weg heb je allemaal kleine hobbels waardoor je hele auto trilt, ik ben toch wel blij dat ik drie nieuwe banden heb en achter nieuwe schokbrekers er was anders een grote kans dat ik langs de kant van de weg stil had komen te staan.
Kings Canyon zelf is ook prachtig, het is denk ik een beetje te vergelijken met de Grand Canyon, maar het is toch ook weer heel anders. We hebben hier een wandeling gemaakt van 3,5 uur. Voordeel was dat het vandaag maar 18 graden was en bewolkt. zelfs een paar regenbuitjes gehad, waardoor het niet te warm was om te lopen.
Na de wandeling hebben we weer een rest area opgezocht, op de weg hierheen zag ik opeens Uluru Rock, tenminste dat dacht ik. Maar ik ben gefopt het is een andere grote rots in het midden van de outback. Toen we dag erna wel Uluru zagen voel je een soort van zwaartekracht die je naar de berg toe trekt. Je wilt er heen, je moet er heen. Toen ik Uluru voor het eerst zag kreeg ik spontaan kippenvel, dit omdat ik zo lang heb toegeleefd om dat ding te zien. die berg zien staat voor mijn reis naar Australie. Ik ben gewoon mijn droom aan het naleven.
In de avond hebben we foto's gemaakt van de zonsondergang. We wilden eerst gaan kamperen op de camping totdat we erachter kwamen dat je 36 dollar per nacht moet betalen. Dikke doei dat gaan wij niet doen we zijn tenslotte arme backpackers. Daarom hebben we een rest area gevonden 8 kilometer verder, helemaal gratis.
Ik slaap in de auto met de kofferbak open en dan daar een mosquito net overheen en omdat het een heldere nacht was kon ik vanuit de auto zoveel sterren zien wat best wel gaaf was.
De dag erop zijn we om half 5 opgestaan om de zonsopgang te zien. Dit vond ik niet zo heel spectaculair, het is leuk om gezien te hebben maar was niet echt fantastisch. daarna hebben we de Mala walk gedaan dit is een gratis wandeling met een gids die verhalen verteld over de mensen die hier ooit rond de berg geleefd hebben. In de avond hebben we weer de zonsondergang bekeken maar nu van een andere plek. Hier heb ik ook nieuwe backpackers ontmoet met wie ik het stuk van Uluru naar Port Augusta samen kan reizen. Dit keer een dame uit Luxemburg en Duitsland genaamd Ornella en Michaela.
De dag erop ben ik in de ochtend nog met Stefan en Michele naar Kata Tjuta gegaan dit is mooi gebergte vlakbij Uluru. Na de wandeling bij Kata Tjuta heb ik afscheid genomen van Stefan en Michele en het is best wel gek dat je na zes dagen samen reizen zo snel een band opbouwt en het afscheid nemen was dan ook bijna emotioneel. Hun nummerplaat zal ik de rest van mijn leven niet meer vergeten zoveel uren dat ik achter hun auto heb aangereden 976 TAP.
Na het afscheid nemen heb ik meteen mijn nieuwe reismaatjes opgezocht die al op mij stonden te wachten. Toen we net vijf minuten onderweg waren hebben we twee Chineze jongens opgepikt die aan het liften waren. Het was de eerste keer dat ik een lifter mee nam en het was best wel grappig, we hebben Chineze popmuziek geluisterd wat nog helemaal zo slecht niet is alleen de Chinees in mijn auto kon niet zo heel goed Engels dus een goede conversatie zat er helaas niet in. Na 200 kilometer hebben we weer afscheid genomen van de lifters want zij moesten naar het noorden en wij naar het zuiden.
Mijn twee nieuwe reismaatjes hadden echt geen cent te makken. voor ontbijt eten ze crackers in de middag biscuits en in de avond noodels, en dat dag in dag uit. Daarom heb ik ze getrakteerd in de avond op een voor mij normale pasta maar zij keken hun ogen uit en waren eeuwig dankbaar.
De tweede dag met de dames hebben we een hoop kilometers afgelegd naar Port Augusta en in de avond heb ik weer een goede maaltijd voor ze gemaakt, dit keer was het rijst en weer waren ze super blij.
De dag erop hebben we nog samen ontbijt en was het alweer tijd om afscheid te nemen want zij gaan richting Sydney en ik ga naar Perth. Deze dag heb ik een hoop kilometers afgelegd. Ik zit nu in op een rest area in de middle of nowhere(Nullarbor plain) en ik dacht van de vliegen af te zijn maar helaas, volgens mij zijn er hier nog zelfs meer, beetje balen. Het zelfs zo erg dat ik in de auto mijn eten moest op eten.
Zaterdagochtend was ik vroeg op en ben ik gaan rijden rond 7 uur, deze dag heb ik meer dan 1100 kilometer gereden en ben ik aangekomen in Esperance dat bekend staat om zijn zeer witte stranden en Pink Lake.
Na vier dagen alleen maar rijden en slapen op rest area's was het weer tijd voor mij om naar een camping te gaan zodat ik eindelijk weer onder de douche kon want wat voelde ik mij vies, ik herkende mijn eigen voeten niet meer.
De afgelopen twee dagen alleen maar rijden in je eentje is best wel saai, gelukkig heb ik een hoop muziek gekregen van Peter en Cathy maar na een tijdje heb je alle muziek ook wel gehoord.
Toen ik op de camping aan kwam waren er andere backpackers en ik mocht bij hun aanschuiven wat erg gezellig was en eindelijk weer een biertje gedronken, wat kan je daar soms trek in hebben.
Zondag ben ik in de ochtend naar Pink lake gereden, helaas was het meer niet roze toen ik er was, beetje balen maar het was alsnog mooi om te zien. Vervolgens ben ik via de kust naar Esperance gereden en bij twee mooie stranden gestopt met super wit zand en in de middag ben ik het binnenland ingereden om de Wave rock te zien. dit is een rots die de vorm heeft van een grote golf die bijna omslaat, best wel gaaf om te zien alleen er waren weer zo veel vliegen dat je moeilijk kan genieten van al het moois. In de avond ben ik opzoek gegaan naar een rest area helaas was die onvindbaar dus heb ik de auto weer ergens langs de kant van de weg gezet, het was toen al schemer. eenmaal aangekomen wilde ik snel gaan koken en lekker naar bed. Toen ik de eetspullen uit de auto haalde werd ik opeens gebeten door een beest bij mijn enkel eerst was ik bang voor een spin/slang of schorpioen. Gelukkig was het maar een mier van meer dan twee centimer groot. Ik heb toen maar 3 broodjes pindakaas in de auto gegeten en ben snel gaan slapen. De nachten hier zijn trouwens weer goed koud.
Maandag ben ik naar Margaret river gereden dit is een leuk plaatsje met een hoog surfer gehalte. Ik ben naar de zee gereden en heb nog nooit zulke grote golven in het echt gezien het blijkt ook dat hier jaarlijks surfwedstrijden worden gehouden.
De rest area waar ik wilde slapen was een paar jaar geleden afgebrand dus moest ik naar een ander 19 kilometer verderop. Deze rest area was in het midden van een groot woud, ik was de enige daar wat wel een beetje eng is. Net toen ik naar wilde gaan slapen kwamen er twee busjes aanrijden met allebei één iemand er in, Arthur en Melanie. Dit waren weer super vriendelijke backpackers en inplaats van dat ik ging slapen hebben we een kampvuur gemaakt en ons eten en drinken gedeeld en een gezellige avond gehad.
Het is erg leuk dat je eerst denkt dat je een stille, koude eenzame avond krijgt en uit het niets komen er andere backpackers en heb je top avond.
De volgende ochtend ben ik naar Lake Cave gereden dit is een grot met allemaal mooie stalagtieten en stalagmieten(ik hoop dat ik het goed schrijf) en ook was er een gids die ons het één en ander vertelde. Deze grot vond ik veel mooier dan de grot in Rockhampton aan de oostkust.
Nadat ik de grot had bezocht ben ik naar Leeuwin lighthouse gereden, ik ben er niet ingegaan want dat vond ik teveel geld. wat wel leuk was is dat ik op de weg terug bij een tankstation twee Nederlanders heb gesproken van ongeveer 50 jaar, Willem en Ellis. zij zijn 18 maanden geleden vertrokken uit Nederland met de fiets en zijn onderweg naar Melbourne om op de koffie te gaan bij de broer van Ellis. Wat een avontuur moet dat zijn.

Ik vlieg de 30e van Perth naar Sydney en dan de 3e naar Nieuw Zeeland om daar zes weken te blijven, ik ga de eerste weken een busje huren met Koen en Lindsey. Dit gaat weer een mooi avontuur worden.

Cheers,

  • 26 November 2014 - 08:46

    Rimke:

    Te gek weer Erik!!! hahah het duurde al zo lang voordat je begon over douchen, wat zal je lekker geroken hebben! xxx

  • 26 November 2014 - 10:13

    Miranda:

    hoi Erik,
    Wat heb ik weer genoten van jou reisverslag. Je schrijft ontzettend leuk en beeldend, kijk al uit naar je volgende belevenissen, blijven genieten en verwonderen, geweldig!

    Groeten van mij xx

  • 26 November 2014 - 12:40

    Jeroen:

    Wat een verhaal weer. Zo te horen gaat alles goed en fijn dat je het nogsteeds naar je zin hebt! Veel succes Erik x

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Bunbury

Erik

Hallo iedereen, 9 september vertek ik naar Sydney, iedereen die het leuk vind om te lezen wat ik aan het doen ben kan dat hier doen. Zoals het plan nu is begin ik in Sydney en reis ik samen met Iris Bakker naar het noorden via de kust langs de goldcoast en Brisbane naar Cairns. vanuit daar willen wij het vliegtuig pakken richting Auckland in Nieuw Zeeland. daar willen wij vooral het zuideiland rondreizen. Vervolgens vliegen we naar Perth aan de westkust. daar zijn wij van plan om een 2e hands auto te gaan kopen en daarmee via de kust langs Broome en nationale parken naar Darwin te rijden. vanuit Darwin rijden we dwars door het Red Centre naar Alice Springs en Ayers Rock. om uiteindelijk in Melbourne te eindigen. Misschien dat ik op de terugvlucht nog even uitstap in Bangkok om daar nog een maandje te reizen. Dit is nu het plan maar het zal nog wel 739 keer veranderen.

Actief sinds 29 Jan. 2014
Verslag gelezen: 228
Totaal aantal bezoekers 11023

Voorgaande reizen:

29 Januari 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: